Xulio Kortasar, 26 avqust 1914-cü ildə doğulmuş, əsasən Parisdə yaşamış Argentina nasiri və şairidir.O həyatın fantastikası və magik realizm elementləri daşıyan hekayələr, eləcə də “Klassiklik oyunu” və “62.Yığma üçün model” adlı mürəkkəb quruluşlu iki antiromanın müəllifidir.
*
Səni qaşından sevirəm,
sevirəm saçının incə telindən,
İşıqlar oynaşan ağ dəhlizlərdə
Səndən danışıram,səni deyirəm
dilimdən süzülən hər sözdə, adda.
Səni təmizləyirəm hər qanayan yarada,
taxıram saçına al-qırmızı gülləri,
boynuna yağışda yatan lentləri.
Səni canlı-qanlı istəmirəm mən.
Səni xəyalımda sevirəm qəlbdən.
Düşün, şir kükrəyir, sular çağlayır,
Bədənlər qıvrılır, həsrət çülğayır.
Şirin nağılların işığındasa
Qəzəblər əriyir, həsrət qovuşur.
Səni kəşf edirəm yaz sabahında
Rəsmini çəkirəm qara taxtaya,
Sonra da silərəm, sən yox olarsan,
Üzün də, saçın da, özün də sənin
Silərəm, yox olar həm təbəssümün.
Səndə axtardığım mənalı sevgi,
Səndə axtardığım cövhərdir mənim.
Mənadır, Ay axıb şərabtək dolur
əyri qədəhlərə,vurur aynaya.
Muzeydə insanı ürpərdən qədim
Və həzin izləri axtarıram mən.
Bir yandan da sevgim cövlan eyləyir,
Ürəyim hələ də səni istəyir,
Hələ davam edir zaman, sevgi və soyuq.
