Göran Sonnevi
Qısa şeirlər
Durub üzü dənizə
Sıxdım yumruğumu mən yaman hirslə
Bağırdım sonsuz üfiqlərə:
Ululuq millətindir,
Ənginlik dənizindir.
**
Uzandım sahildə çınqıl qumun üstünə
Verdim dodağımı gələn bu ilk dalğaya
Axdı içimə duzun xəfif tər təmiz tamı,
Ardınca ilıq bir işıq salamı.
Qalxdım qəhqəhələr sovurdum göyə
Dolaşdım qayalıq sahildə yenə.
Sıxdım yumruğumu qopan tufana
Üç qurtum su uddum
Silkinib qalxdım,
Mənimlə ayağa qalxdı dəniz də.
**
Sürgündə badam gövdəsi
Sürgündə badam gövdəsi..
“Hökm şeirindir”
Şair isə
Heç nə eləyə bilməz
Əsla bir başqa hökmə
O boyun əyə bilməz.
**
Dil sonsuz bir ağacdır,
Dil sonsuz bir ağacdır,
Aramsızca çoxalır,
Təptəzə köklər ilə.
**
Sənət
Sıcklovisiçin zənn etdiyitək
Geridə qalmışlıq deyildir sənət.
Bəlkə də gecikən dildir o bir az.
Bir yerə toplanıb özü-özünə
Açılıb eləcə çözülməsidir
Bənzərliklərin.
Açıqlıqdır hər cür yeniliklərə,
Lazımdır bir az da bu geriçilik.
**
Məcazda
Məcazda şiddət vardır
Özünə inanmamaq
Var həm məcazda.
O bilinməyəndə
Gizlənib həqiqət də.
Danışıq dili…
Mən yalnız
Olduğum dildə
Danışa bilərəm.
**
Həqiqət
Həqiqəti
Görə bilməz insan
Həqiqət-
Yalan itdiyində
Odur geridə qalan.
Ruscadan çevirdi:Ayişə Nəbi
