BAXIMSIZ BAYRAĞA BALLADA
İl dəyişir,
Gün dəyişir, sevinirik…
Ömür axır, bizsə bayram edirik.
İl dəyişir…
Zaman köhnə zamandı
Ahı amanıyla,
Yaxşı yamanıyla.
İl dəyişir
Nə mən dönüb ari irq oluram,
Nə ari taxtından enir.
Nə solan üzümə geri qayıtmır
Gənclik təravətim,
Nə əllərimin üstə damar göylüyü gedir.
Nə bayrağım boy alır dikildiyi dirəkdən
Durur durduğu yerdə
Köhnə neft buruğunun tam təpəsində.
Kölgəsi qısalır
Günlərin uzununda,
Saralır asıldığı bu sarıca dirəkdə.
Sinə gərir bu tərs avand küləkdə.
Külək də dəli külək,
Nəfəsi yelli külək
Hirsli əsəbi külək
Özünü çırpa-çırpa
Tikə parça elədi müqəddəs Bayrağımı.
Neft buruğu üstündə sərvaxt döyüşçü kimi
Dözdü dayandı bayraq fədakar duruşuyla.
Ancaq zaman, bilirsən, soldurur hər canlını.
Dəli külək döyə-döyə üzdü süzdü bayrağı.
Əvvəlcə qırmızıdan bir parçaçıq qopardı
Düşdü yerə al qızmızı parçacıq,
Allandı mazutlu bu nəmli torpaq.
Mazutlu yerdə təzə
bir şey görən it cumub tələsik imsilədi.
Qırmızı parçada iştahı öldü, elə oralarda it veyilləndi.
Bir gün yaşılının bir ucu qopdu
Düşdü o da o yerə
İt yenə axıdıb ağız suyunu, gördü yemək deyil geriyə durdu.
Axırda göy parça üzülüb qopdu,
İt yenə qaçaraq imsilədi qayıtdı.
Yatdı mazut arxının qırağında kor-peşman.
Küləyin dişlərində tikə-parça olaraq
Qara yeri eylədi rənglər ilə al-əlvan.
Hər gün burdan keçəndə söhbətə tuturam mən
Balaca Alpərimi böyük vətənpərvərimi
Sınmasın bayrağını tikə-parça görərək.
Baxaraq o bayrağa hər bu yoldan keçəndə
Təzələyirdik vətən, yurd, bayraq sevgimizi.
Onun körpə qəlbinə eşq axıdırdı bayraq
Eşqi idi əsgər, vətən və torpaq.
Neft buruğu möhtəşəm duruşuyla
Himn kimi, şeir kimi vüqarlı,
Bayraq onun ucalığı adıydı.
Dəli külək kükrəyən neçə belə gün keçdi….
Bu gün təkcə ağacı qalıbdı bayrağımın.
Gördü balaca Alpər başdaşı tək dikilən boş ağacı,
-Hanı bayrağım?- dedi ürkək həyəcan ilə.
-Külək aparıb,-dedim,-
O da yaman sevirmiş sənin can bayrağını.
Bayrağımı Bayrağı
Üçrəngli bayrağımı.
Alpərin bayrağını.
– Külək də mənim kimi sevirsə bayrağımı
Qoysun yerində dursun.
Susdu, sonra dilləndi:
-Heç bayrağı da apararmı ki külək?
Çox güclüdür əsgərimiz aslantək,
Küləyə verməz bayrağı, verməz, ana, bilirəm.
-Uzaqdadır əsgərimiz səngərdə
Orda durub ayıq sayıq keşikdə,
Burda bizə əmanətdir bu Bayraq.
– Onda mənə bir qılınc al, bir də silah
Qırım çatım küləyi, xilas edim Bayrağı.
Çıxdı yumruq davasına küləklə
Yumruqladı baş gözünü küləyin.
– Qorxma daha, öldürdüm mən küləyi,
Aparammaz daha bizim bayrağı-
deyə əsgər salamı verdi mənə qürurla.
Beləcə il dəyişir, həyat həmin həyatdır
Zaman uçub getsə də yenə köhnə zamandır.
Mən Dədə Qorqud olsam, sən də ki, Dəli Domrul
Döndərməz, zamanın axarı çox yamandır.
2008
!!!