04 Temmuz 2024

BAŞSIZ ATLILAR NAĞILI

Çay yuxarı, çay aşağı

başsız atlıları aldada-aldada

aparır ay işığı.

Tanrının əli çiynində

nə baş alıb gedirsən, divanə könlüm?!

Yerin, yurdun, suyun tanımadığı

Başsız atlılar gəzir dünyanı,

Ayaqüatə yatır atlar

Başsız atlıların yuxusunu,

tikanlar, kollar didir yaxasını.

Bir budaq üstündə

bir başsız atlını itkin qardaştək

tanıdı bir cüt bacı göyərçin

– İtkin qardaş, səni sevənlər

bir də sevməyəcək bu dünyada.

– Ağ göyərçinlər uçur havana,

qardaş,

Tanrının əli çiynində baş alıb gəlirsən divanə

qardaş?

– Gəlirəm bir bulağa

qara göz olmağa,

qara daş olmağa.

bir cüt ağ göyərçinə

qardaş olmağa.

***

DONURDU HADİNİN ƏLLƏRİ

Soyuğu başladı

yetim bir məmləkətin

Keçən ilin soyuğu qıçını

kasıb qaçıb gizlənmişdi

cındırının içində.

Soyuq ayı dərisindən də keçirdi,

kasıbın cındırından keçmədi

– Gözümüz aydın!

Kasıb soyuqdan küsüb!

Qapılılar bağladı qapısını,

pəncərəlilər pəncərəsini:

özləri bilərlər –

kasıb soyuğun

soyuq kasıbın.

Hamı qaçıb gizlənəndə

sınıq pəncərələrə

tutulmuş qəzet kimi

şairlərə gəlir

dünyanın soyuğu.

Donurdu Hadinin əlləri.

Qapılılar qapısını bağlamışdı,

pəncərəlilər pəncərəsini.

Buzdan, şaxtadan

yollar da qalın.

Qara torpaq da qalın, qalın –

üstündə nə qəbir qazılar,

nə dua oxunar.

Allah da bağlamışdı

O dünyanın yolunu.

Bir atlı keçirdi

allah bağlayan yoldan.

dərd açan yoldan

atlının bığları eşmə.

Canım atlı, gözüm atlı,

bu dünyanı keçməyə

ya bu atı bağışla,

atı bağışlamırsan,

atın ağzındakı odu bağışla.

Odu da bağışlamırsan,

gəl bu bığları bir də eşmə!

Donurdu Hadinin əlləri.

Səsinə at dayandı,

atın ağzındakı od dayandı.

Atlı qamçıladı atı,

od çıxırdı atın ağzından.

Donurdu Hadinin əlləri.

qaça-qaça soxdu əlini

atın ağzına.

Atlı qamçıladı atı,

at qaça-qaça

yumdu ağzını.

Donurdu Hadinin əlləri.

Çıxartdı ürəyinin yanından

sata bilmədiyi şeirləri,

od vurdu şeirlərə

soxdu əlini odun içinə.

əli ürəyinin içindəydi.

Od dəydikcə

əriyir, əriyirdi buzlar,

axıb gedirdi

ulu-ulu çaylara sarı.

…Şeirin odu

axıb isitdi

çölləri, dağları

məzarları da.

Mirzə Ələkbər

qalxıb ulu məzarından

ulu bir çay qırağında

ciyərinin qanını yuyurdu.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir