Konstantin Simonovun “Gözlə məni” şeirini yeni tərcümədə sizə təqdim edirik.
GÖZLƏ MƏNİ
Gözlə məni gələcəm
Həsrət səni üzəndə.
Gözlə payız yağmuru
Qəlbindən süzüləndə.
Gözlə, qar ələnəndə,
Gözlə qızmar günlərdə.
Gözlə, yaddan çıxanlar
Heç gözlənilməyəndə.
Gözlə uzaq diyardan
Məktublar gəlməyəndə.
Gözlə, yanındakılar
Daha səbr etməyəndə.
Gözlə gələcəyəm mən
Sənə unut deyənin
Deyib dil-dil ötənin
Ağzına təp sözünü.
İnansın yoxluğuma
Anam ilə qoy oğlum.
Gözləməkdən yorulan
Dostlarım oturaraq
Ocağın qırağında
Ruhuma rəhmət deyib
İçsinlər acı şərab…
Gözlə.Tələsmə sən də
İçib rəhmət diləmə.
Gözlə, gələcəyəm mən
Ölümün acığına.
Qoy, məni gözləməyən
Desin, bəxti gətirib.
Gözləməyən anlamaz
Necə xilas elədi,
Od-alovun içindən
Məni yol gözləməyin.
Necə sağ qaldığımı
Təkcə biz biləcəyik.
Çünki, məni gözlədin
Kimsə gözləməyən tək.
Çevirən AYİŞƏ NƏBİ
“Konstantin Simonovun bu həzin şeirini bir neçə tanınmış şair dilimizə tərcümə etmişdi. O tərcümələrin heç biri məni qane etmədi və “Gözlə məni” şeirini dilimizə yenidən çevirdim (Tərcüməçi)” .
