ALİ KINIK
Seni, acundan yüce tek ‘var’ saymışım Tanrı’m
Göğe değen başımı, yere eğmişim Tanrı’m
Ve gönlümde yanına çiçek koymuşum Tanrı’m
Bu sevgiyi sen verdin, bu da benim nazımdır
Korkak kullarca değil, erkekçe niyazımdır
Ey Tanrı’m, yüce Tanrı’m
Kat, gücü güce Tanrı’m
Bölük bölük bölündük
Sonumuz nice Tanrı’m.
Sensin derdi yaratan, derman olan yine sen
Sensin Türk’ü yaratan, ayrı kılan yine sen
Yüce dağlar birleşir, eğer ki sen ‘ol’ desen
Dilersen kes hakkımı ekmeğimden, suyumdan
Bu birlik, varlık demek esirgeme soyumdan
Kapına durdum Tanrı’m
Yere diz vurdum Tanrı’m
Çek şu kızıl perdeyi
Bir olsun yurdum Tanrı’m
Tanrı’m, şerefim için, namusum, dinim için
Şerefsize bilenen şerefli kinim için
‘Ben’ dedim ya, andolsun, sanma ki benim için
Ahlaksız çarklar için, saklanmaz farklar için
Şu çakal insancıklar, şu bozkurt Türkler için
Açtım elimi Tanrı’m
Çözdüm dilimi Tanrı’m
Kabul et bu duamı
Arz-ı halimi Tanrı’m
Bir gece, ağlar gibi kurtlar uludu dağdan
Gözlerime kan değdi, dokuz yaralı tuğdan
Bir türkü, bir de ağıt kopardım eski çağdan
Türküm umudum olsun, ağıdım yaram olsun
Türküsüz ve ağıtsız gün bana haram olsun
Bu acı beter Tanrı’m
Sanmam ki biter Tanrı’m
Belki benden artar da
Neslime yeter Tanrı’m
Bizi zulme bileyen bu kutlu güç senindir
Haklı ve yiğit kılan terefli taç senindir
Türk olmaksa suçumuz, bu soylu suç senindir
Sanma ki bu sorgudur, sen Tanrı’sın, ben kulum
Sen sabırda zenginsin, bense işte yoksulum
Dört yanım soru, Tanrı’m
Hepsi en zoru Tanrı’m
Soruların zorundan
Soyumu koru Tanrı’m
Sen Tanrı değil misin, adını yargılatma
Sana Tanrı deyince, dinimi sorgulatma
Ya adam et bunları, ya beraber yaşatma
Kanı bozuk olanlar ‘Türk’üm’ diyemesinler
Ve Türk’ün dik başını yere eğemesinler
Gökçek Tanrı’m, gök Tanrı’m
Sevgisi büyük Tanrı’m
İti kurda baş kılma
Bu ne ağır yük Tanrı’m
Şimdi beni ezenler, demek soyumu bilmez
Bozgunun ardındaki mutlak toyumu bilmez
Demek beni bilir de, deli huyumu bilmez
Çin’de kırkbir çeriyle ihtilal yapan kimdi?
Peki o uslanmaz kan hangi bedende şimdi?
Şükür ki bende, Tanrı’m
‘Niçin’i, sende Tanrı’m
Bugünü de kutlu kıl
Gözlerim dünde Tanrı’m
Türkiye benim yurdum, canım kurban bu yurda
Fakat bir dağ az gelir mayası hür bozkurda
Kıralım şu zenciri artık ferman buyur da
Sınırları bozalım, yeni baştan çizelim
Kendi toprağımızda hesapsızca gezelim
Bir ferman buyur Tanrı’m
Dünyaya duyur Tanrı’m
Türk’ü Türk’e kavuştur
Var beni ayır Tanrı’m
Çünkü o gün her ölen
Sadece uyur Tanrı’m
