MƏHMƏD ƏLİ TEFİQ
Uyğur türkcəsi:
Takıtım tak boldı mundiki helkning nidayidin,
Kulaklırım gas boldı kişenler sadayidin,
İh biçare mezlumlar ! Gunahi nime zadı ?
Bir mangdamçe yer tegmiş bu veten panayidin.
Neççe yıl kezgen idim diyar gurbetni,
Hiç keyerde körmigen bu okubetni,
Elip bardım akartış kaytıp vetenge,
Mukapat üçün aldım azar külpetni.
Bu karangu yıllarda tapalmıdım adalet,
Adaletke intildim kolga aldı siyaset,
Helkim üçün ilim – pen terekkiyat İstedim,
Niyitim sap, dilim ak, Ötküzmidim cinayet.
Azərbaycan türkcəsi:
Taqətim kəsildi burda xalqın nidasından,
Qulaqlarım kar oldu zəncirlərin sədasından,
Ey zavallı məzlumlar! Suçun günahın nədi?
Bircə addım yer qalıb bu vətən qucağından.
İllərlə gəzdim gördüm diyar-diyar qürbəti,
Görmədim heç bir yerdə mən belə bir zilləti.
Ucaltmağa çalışdım gəlib vətəndə xalqımı,
Mükafat olaraq mən aldım azar – əzabı.
Bu qaranlıq illərdə tapmadım bir ədalət,
Ədalət istəyəndə həbs elədi hökumət,
Xalqım üçün istədim mən elm və ucalıq,
İşləmədim cinayət, niyyətim saf, üzüm ağ.
**
LÜTFULLAH MÜTƏLLİF
Uyğur türkcəsi:
TENLİRİM YARPAK
Tenlirim yaprak titrep tohtıdı,
Yürüğüm dertlik erkin sokmıdı,
Çünki hey yarim seninğ halinğni,
Kördüm piğanda gunçe çağınğnı.
Azizlep ösüp on beşke keldi,
Tehimu dehşet bastı pelekni,
Düşmenni bilmey dostum dep yürüp,
Bir namert zalim ezdi yürekni.
Oyğan ey yarim rekipler yaman.
Eğer oyğanmisang yığlaydu zaman.
Mening çirayım sarğaydı saman,
Emdi men kettim sen kalğın aman.
Azərbaycan türkcəsi:
VÜCUDUM YARPAQ
Titrədi vücudum bir yarpaq kimi,
Dərdli qəlbim çatmadı rahatlığa.
Çünki, yarım, səni hər an kədərli
Dərd içində gördüm qönçə çağında.
Sevgiylə böyüyüb gəldin on beşcə yaşa,
Daha da dəhşətləri fələyin açdı başa.
Düşmənə bilmədən dostum söylədin,
Əzildi ürəyin əlində bir namərdin.
Oyan, ey yarım, düşmənlər yaman,
Əgər oyanmasan ağlar bu zaman,
Samantək saralıb budur bənizim,
Salamat qal, mən də artıq gedirəm.
***
ƏBDÜRRƏHİM ÖTKÜR
Uyğur türkcəsi:
İZ
Yaş iduk müşkül seperge at minip çıkkanda biz,
Emdi atka mingüdek bop kaldı ene nevrimiz.
Az iduk uzun seperge at minip manğğanda biz,
Emdi çonğ kan’an atalduk kaldurup çöllerde iz.
Kaldı iz çöller ara gahi davanlarda yene,
Kaldı ni-ni arslanlar dest çöllerde kevrisiz.
Kevrİsiz kaldı dimenğ yulğun kızarğan dalada,
Gül çiçeke pürkiner tanğni baharda kevrisi,
Kaldı el, kaldı menzil, kaldı yırakta hemmisi,
Çıksa boran köçse kumlar heç kömülmes izimiz,
Tohtimas karvan yolı, gerçe atlar bek oruk,
Tapıdu heç bolmisa bu izni bir kün nevrimiz.
Azərbaycan türkcəsi:
İZ
Gənc idik çətin səfərə atlanıb çıxanda biz.
Ata minəcək qədər böyüdü bax, nəslimiz.
Uzun səfərə atlanıb gedəndə az idik biz,
İndi böyük karvan olduq salaraq çöllərdə İz.
Qaldı iz çöllər boyu çox yoxuşlarda bizsiz,
Qaldı neçə aslanım qum altında qəbirsiz.
Qəbirsiz qaldı deməyin yovşan bitən çöllərdə,
Gül çiçəklə örtəcək gələn yazlar qəbiri,
Qaldı yurd, qaldı mənzil, uzaq qaldı hər biri.
Qopsa boran, çöksə qum, heç gömülməz izimiz.
Atlar zəif olsa da bu karvan yolu bitməz,
Tapacaqdır bu izi bir gün mütləq nəslimiz.
Hazırladı: İKLİM.AZ
